Chapter 3 

Lena wstała o 6:30, mimo że lekcje zaczynała dopiero o 9:00. Poszła pod krótki prysznic, po czym ubrała się w czarne spodnie, i liliową bluzkę z rękawami 3/4. do tego skórzaną kurtkę, nałożyła lekki makijaż, a długie czarne włosy rozpuściła. Kiedy zeszła na dół do kuchni była już 7:10. W pomieszczeniu był tylko jej brat.

- Co ty tak wcześnie wstałaś? - spytał zdziwiony.

- Nie mogłam spać - odparła wlewając wodę na kawę do czajnika - a gdzie Fabia? - dodała rozglądając się - przecież dzisiaj ma na 8:00.

- pojechała wczoraj do Aleca, jedzie od niego do szkoły - odpowiedział Andi

- a rodzice?

- jak zwykle w pracy od samego rana

- no tak...- westchnęła.

Andreas popatrzył na siostrę pytająco. 

- co? - spytała po długim milczeniu. 

- o co mu chodziło? - zapytał nawiązując do wczorajszej rozmowy.

- po prostu nie chciał żebym jechała...- odparła zgodnie z prawdą.

- i..

- i...postawił mi ultimatum.

- albo on, albo wyjazd? - zgadywał

- skąd wiesz? - Lena zdziwiła się

- było do przewidzenia - odparł - i co mu odpowiedziałaś?

- nic. odeszłam.

- mam z nim pogadać? 

- nie, sama muszę to załatwić, a poza tym ta "rozmowa" mogłaby się źle zakończyć. 

Andi zaśmiał się. 

- dobra ja lecę na trening - oznajmił - pa.

- paa

Lena, zrobiła sobie wypiła kawę i zjadła śniadanie. po czym wróciła do swojego pokoju.

chwilę później zadzwonił do niej telefon, dzwoniła Emma jej najlepsza przyjaciółka

- halo, no cześć - usłyszała głos dziewczyny

- hej

- ej to prawda że pokłóciłaś się z Ethanem? - spytała zaciekawiona

-skąd o tym wiesz? - zdziwiła się.

- wszyscy o tym mówią...

- co?! 

- no, mówię ci...temat numer jeden w całej szkole

- świetnie...- skomentowała zażenowana

- a wiesz jak te zazdrosne laski się ucieszyły..Boże..

- dobra, wiesz co, pogadamy w szkole...zaraz tam będę.

- ok paa

Dziewczyna wzięła torbę i zeszła na dół, tam ubrała buty i wyszła z domu.

Po 10 jazdy busem weszła do szkoły. Na końcu korytarza zauważyła Emmę, podążyła w jej kierunku próbując nie zwracać uwagi na śledzące ją spojrzenia.

- jak to jest możliwe że wszyscy o tym wiedzą?! - zapytała zdenerwowana

- no nie wiem, podobno Ethan komuś powiedział...i się rozeszło. - odpowiedziała 

- dobra chodźmy stąd, bo wszyscy się gapią.

- dziwisz się? chodzisz z najfajniejszym i najprzystojniejszym gościem w mieście

- jasne...

Dziewczyny weszły do szatni, ale nie miały tam dużo spokoju...do podejrzliwych spojrzeń dochodziły jeszcze niekiedy głupie docinki. W końcu zadzwonił dzwonek i każda udała się na swoją lekcję. Lekcje leciały szybko a Lena nie zwracała już uwagi na gapiących się ludzi. Na przerwie po 5 lekcji idąc przez korytarz zobaczyła przed sobą Ethana, opierał się o jednego z filarów, momentalnie odwróciła się o 180 stopni. i ruszyła przed siebie, ale tak jak przeczuwała chłopak pobiegł za nią.

- Lena! poczekaj - chwycił ją za ramię i obrócił w swoją stronę.

- czego chcesz..- spytała

- skarbie przepraszam cię, wczoraj bardzo się wkurzyłem, ale nie chciałem stawiać ci takiego ultimatum...wybaczysz mi?- spytał. Lena ciekawa była czy mówi szczerze, chciała z nim spokojnie porozmawiać, ale nie w szkole, kiedy wszyscy słuchają i obserwują.

-Ethan, porozmawiamy później - powiedziała spokojnie. Chłopak nachylił się i namiętnie pocałował Lenę, jakby uważał że już jest wszystko jasne.

- dobrze, przyjadę do ciebie wieczorem. - powiedział odchodząc. 

 Lekcje skończyły się a Lena i Emma wróciły do domu. 

Jest oto rozdział 3!! Taki dosyć krótki, ale mam nadzieję że się podoba. :)